Jesse Fitzgerald is de oudste van de drie. Hij krijgt het minste aandacht. Hij valt niet op tussen zijn twee zusjes. Hij is depressief en hij hangt overal rond, op ongure plekken, helemaal alleen. Niemand die aan hem denkt. Hij moet alles opgeven voor zijn twee zusjes, geen aandacht gaat naar hem uit. Hij sticht zelfs brandjes om aandacht te krijgen! (zijn vader Brian is brandweerman) Maar zelfs dan krijgt hij geen aandacht.
Voor de ouders is Kate als het ware het probleem. Zij heeft een ernstige ziekte. Dan kan je Anna zien als "oplossing": de donor. Jesse zit tussen de twee meisjes in. Hij is dan "saai" want hij heeft geen speciale functie.
Ik zou verwachten dat Jesse en Brian een sterke vader-zoon relatie zouden hebben, maar dit is niet het geval. Het zou logisch zijn omdat de moeder Sara alleen maar bezig is met haar twee dochters, en de twee dochters alleen maar met elkaar. Brian is niet zo overdreven bezorgd als Sara, dus zou hij zijn aandacht kunnen vestigen op Jesse.
Jesse heeft een moeilijke last te dragen. Hij weet namelijk het plan van Kate en Anna. Kate wil niet meer verder, ze wil niet meer leven, ze wil weg van de ziekte. Daarom stapt Anna naar een advocaat: ze wil controle hebben over haar eigen lichaam. Maar dit gebruikt ze als ‘smoes’ zodat ze niet meer hoeft te doneren aan Kate, waardoor Kate zal overlijden. Het is ongelofelijk moeilijk om dit geheim ook echt geheim te houden. En dat is Jesse’s taak. Uiteindelijk lukt het hem niet, in de rechtszaak over Anna’s ‘lichaam’ zegt hij het tegen de rechter. Je ziet in de film dat hij tijdens die scène ontzettend onrustig is. Hij loopt steeds weg en komt dan weer terug, dan gaat hij opeens buiten zitten en dan komt hij weer terug. Hieraan zie je dat hij het ontzettend moeilijk heeft.
Ik vind het jammer dat er in de film ‘My Sister’s Keeper’ zo weinig aandacht aan Jesse wordt besteed. Je ziet hem nauwelijks in beeld. Het is alleen maar: ‘Kate, Kate, Kate’. Ik vond het karakter van Jesse in de film interessant. Het wekt medelijden. Waarom dan niet inzoomen op hoe hij zich voelt? De hele film gaat over of Kate wel of niet blijft leven, hoe lang nog, hoe zielig ze is. Natuurlijk moet de regisseur daar aandacht aan besteden, maar het gebeurt te veel. De regisseur zou een deel van al die aandacht ook aan Jesse kunnen geven. Dan ziet men wat voor impact kanker heeft op anderen, niet alleen op de patiënt zelf.
Al met al vond ik het een mooie film, maar, natuurlijk, te Amerikaans. Een slimmere regisseur had meer aandacht gegeven aan de gerelateerden van de patiënt, bijvoorbeeld Jesse Fitzgerald. Zonde!
Isabel Speelman
Geen opmerkingen:
Een reactie posten