Because it is the truth

De film “My sisters keeper” gaat in het kort over een meisje dat leukemie heeft en haar ouders hebben een tweede dochter genomen. Het meisje was precies zo gecreëerd dat ze echt alles aan haar zus zou kunnen doneren zonder dat dat afgestoten zou worden door het lichaam.Ze is gewoon een donor voor haar zus dus, met alles wat je maar nodig zou kunnen hebben. Het meisje heet Anna Fitzgerald, haar zus Kate heeft dus leukemie. Vooral hun moeder is geobsedeerd met Kate redden en niet dood laten gaan, Anna is hier dus een belangrijke schakel want haar “donaties” zorgen ervoor dat Kate niet doodgaat. Alles lijkt precies te gaan zoals haar moeder het wil, totdat Anna op een dag wil stoppen met doen waarvoor ze op de wereld is gezet. Ze weigert Kate een nier te geven, het komt zelfs zo ver dat ze haar ouders aanklaagt. Later kom je erachter dat Anna eigenlijk niet degene is die wilde stoppen, maar Kate. Ze wil niet de hele tijd in leven gehouden worden, ze heeft er vrede mee om te sterven. Ik had de film “My sisters keeper” nog nooit gezien, had er wel veel over gehoord van andere mensen die hem al hadden gezien. Vooral hoe mooi en zielig de film was. Ik vond het persoonlijk veel dieper gaan dan gewoon een jankfilm. Eerlijk gezegd vond ik de film het interessantst voordat je erachter kwam dat Kate wilde dat Anna hun ouders aanklaagde en het idee niet van Anna kwam. In het begin was de pijnlijke discussie namelijk vooral over het feit dat die ouders een kind op de wereld hebben gezet puur als wandelend donor en waar ze een orgaan uit kunnen halen wanner ze het maar nodig hebben en aan de andere kant vraag je je af hoe dat meisje haar ouders kan aanklagen wat als gevolg zou hebben dat haar zus dood zou gaan, niemand kan haar zus zomaar de dood in sturen terwijl je het zou kunnen voorkomen. Dan heb je ook nog Kate die nergens om heeft gevraagd en maar een beetje ertussen in zit terwijl ze aan het doodgaan is. Achteraf kom je er dus achter dat Kate wil doodgaan en dat Anna het puur gedaan heeft voor Kate. Dit verandert de hele discussie en maakt het minder interessant omdat het heel duidelijk is dat als Kate niet meer wilt leven dat ze niet meer hoeft te leven. Het is veel duidelijker wat juist is om te doen in zo’n situatie. De film is uiteindelijk wel heel mooi geëindigd en uiteindelijk heeft de moeder van Kate en Anna zich er ook bij neergelegd dat Kate niet meer wil leven. De hele familie had dit eigenlijk al door. Je ziet gewoon hoe moeilijk het is om los te laten, de moeder van Kate kan dit dan ook niet. Doordat ze de hele tijd met Kate bezig was kregen de rest van de kinderen niet genoeg aandacht en konden ze niet doen waar ze zin in hadden. In de film is er een flashback naar het moment dat Kate aan Anna vraagt of ze kan zeggen dat ze geen organen meer wil afstaan. Kate zegt tegen Anna dat ze tegen haar ouders moet zeggen dat ze dingen wil doen zoals voetballen en niet de hele tijd voorzichtig zijn. Anna zegt dan dat haar ouders haar niet zullen geloven waarop Kate antwoordt: “They will, and you know why? Because it’s the truth”. Kate weet ook dat de andere kinderen niet genoeg aandacht krijgen door haar. Je ziet hoe hecht de familie wordt na Kate’s dood en ze gaan elk jaar op Kate’s verjaardag met zijn alle naar de plek waar Kate altijd heen wilde op vakantie.